40 Phillipson Sandra Tymczasowa posada

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Dopiero ty mi to uświadomiłaś, Amelio. I za to jestem ci wdzięczny. Ale to
jeszcze nie wszystko. Gdy po rozwodzie otrzymałem prawo opieki nad
Rebeką, nie czułem w sercu nic więcej oprócz wielkiej pustki. Przysiągłem
sobie wtedy, że nigdy więcej się nie zakocham i nigdy więcej nie pozwolę się
zbliżyć do siebie żadnej kobiecie. I gdy poczułem, że budzą się we mnie
uczucia do ciebie, próbowałem się przed tym bronić. To było bez sensu.
- Całe szczęście. - Amelia uśmiechnęła się.
Robert skinął, a potem zaśmiał się cicho. -Co zrobi Fiona, gdy się o nas
dowie? Pannę Grundstrom wyrzuciła, bo miała romans z Rupertem.
- A ja myślałam, że to ty byłeś kochankiem - powiedziała Amelia.
- Uważałem cię za uwodziciela wszystkich pielęgniarek.
- Mnie? Nie, ja jestem zainteresowany tylko jedną jedyną pielęgniarką.
- Naprawdę? - spytała Amelia, gładząc go po ramieniu.
- I nie chodzi tu o przelotne zainteresowanie - oświadczył poważnie.
- Sądzę, że kocham cię od naszego pierwszego spotkania, Amelio, gdy na
lotnisku wpakowałaś się w tę absurdalną sytuację i zareagowałaś z taką
godnością. Po prostu musiałem cię pokochać.
- Och, Robercie - szepnęła Amelia. - Ja też cię kocham. Nie wiem
dokładnie, kiedy się w tobie zakochałam. Ale wiem, że będę cię kochać
zawsze.
- Nie chcę myśleć o tym, że mógłbym cię stracić. - Robert objął ją
ramionami i przycisnął do siebie.
- A ja nie chcę myśleć o tym, że tracimy czas na gadanie - powiedziała
Amelia, zbliżając wargi do jego ust. - Czy nie mamy nic lepszego do roboty?
RS [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki