D085. Mansell Joanna Zatoka letnich snĂłw

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

jej nie krępowało. Przeciwnie sprawiało przyjemność.
Co ma pani teraz zamiar zrobić? Spakować się i odjechać?
Gdybym była rozsądna, powinnam tak zrobić odparła po zastanowieniu się i spojrzała
na niego.
Co pan miał wczoraj na myśli mówiąc, że potrzebuje pan kobiety, która nie jest zimna i
nie jest blondynką?
Chyba pani doskonale wie? odparł po chwili. Oczywiście, że wiedziała. Miała dość
czasu, by to wszystko przemyśleć. Chodziło o Jancis Kendall, dziewczynę, która śpiewała
jego piosenki i z którą koncertował. Ona była blondynką.
Rose lekko westchnęła. Pakowała się w coś głębokiego i skomplikowanego, tego była
pewna. Czy jednak potrafi się łatwo wycofać, jeżeli zajdzie taka potrzeba?
Wyjrzała znowu przez okno. Ogród, skąpany w słonecznym żarze lejącym się z
niebieskiego nieba, wydawał się oazą spokoju. Ptaki śpiewały ukryte w pobliskich drzewach,
kaczki kwakały w oddali, a od krzewów róż pnących się po ścianach dobiegało buczenie
rojących się pszczół.
Chce pan, żebym została? spytała, wciąż odwrócona plecami do Nathana.
Kilka dni temu odpowiedziałbym, że jest mi wszystko jedno. A teraz zaczynam
rozumieć, że dzięki pani moje życie stało się znów normalniejsze. Nie wiem, jak pani tego
dokonała, i chciałbym, żeby to trwało przez jakiś czas.
Rose odwróciła się i spojrzała na niego.
Czy powiedziałby pan to samo, gdyby był pan trzezwy?
Chyba nie. Ale czy to, że jestem na lekkiej bani, zmienia sprawę?
Nie miała pojęcia. Wiedziała tylko, że może upłynąć sporo czasu, zanim Nathan znów
nabierze ochoty, by tak z nią rozmawiać. Jeżeli więc chce się czegoś dowiedzieć a
przygotowała wiele pytań musi spróbować teraz.
Jeśli mam zostać, muszę wiedzieć o panu więcej. Do wczoraj nie miało to znaczenia, bo
nieczęsto się widywaliśmy. Ale coś się zmienia, pora więc, żeby przestał pan być taki
tajemniczy.
A co chciałaby pani wiedzieć? Poznać historię mojego życia? Zapewniam panią, nie jest
ona zbyt interesująca.
Nie mogę w to uwierzyć! Tyle pan zrobił! Napisał tyle świetnych piosenek, podróżował
niemal po całym świecie. Był pan sławny. Hm, nadal jest pan sławny. Pańskie piosenki zna
cały świat. Dlaczego przestał pań pisać?
Nie widziałem innej możliwości po tym, jak się rozstaliśmy z Jancis odparł
beznamiętnym tonem.
Po raz pierwszy usłyszała z jego ust to imię. Miała wrażenie, że on sam po raz pierwszy
od długiego czasu głośno je wypowiedział. Wycedził je wolno, jakby sprawdzał, jak sam na
nie zareaguje.
Rose pomyślała, że nietaktem byłoby pytać go wprost o Jancis. Mógłby znów zamknąć
się w swojej skorupie. Postanowiła więc prowadzić rozmowę delikatniej.
Proszę mi opowiedzieć, jak pan zaczął pisać piosenki? Chyba trudno jest rozpocząć taką
karierę?
Myślę, że miałem szczęście. Pisałem dla zespołu w moim mieście. Wysłali płytę jako
ofertę do firmy nagraniowej i skończyło się to kontraktem. Mieli dobrego menedżera i
znakomitą reklamę, w końcu więc dostali się na listę przebojów. Moje piosenki podobały się
też innym zespołom. Przez kilka lat dostawałem tyle zamówień, że z trudem mogłem im
podołać. Potem poznałem Jancis.
Tym razem jakby z większą łatwością wypowiedział jej imię. Potrwało jednak chwilę,
zanim zaczął opowiadać dalej.
Miała dobry głos, głęboki, o szerokiej skali. I, co równie ważne, po prostu miała
wyczucie. Potrzebowała jeszcze wiele się nauczyć, ale była już profesjonalistką. Wiedziałem,
że umiejętnie poprowadzona, zrobi olśniewającą karierę.
Niewątpliwie to jej się udało. Była jedną z najpopularniejszych piosenkarek.
Tworzyliście idealną parę. Jakbyście byli dla siebie stworzeni.
Owszem przytaknął cynicznie. Przynajmniej ja dla niej. Po to, by zaspokajać jej
potrzeby. Pisałem piosenki, zawsze byłem na zawołanie, a kiedy tego chciała, tuliłem ją w
łóżku.
Rose usiłowała zachować spokojny wyraz twarzy.
Nie wydaje się pani specjalnie poruszona. Nathan popatrzył na nią, robiąc zdziwioną
minę. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki