088 Wilki Na Granicy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

nimi na swych długich, ptasich nogach, szybsze od najśmiglejszych biegaczy.
Migoczące nimby otaczające demony bagien gasły w oddali, gdy potwory znikały w lesie.
W końcu wokół nie było śladu życia.
Wstaliśmy, rozprostowaliśmy obolałe kości i ruszyliśmy w kierunku Schondary. Tuż przed
nami jak spłoszony królik wyskoczył z krzaków Pikt. Zamiast runąć na nas z wyciem,
wywijając toporem, odwrócił głowę, udając, że nas nie widzi, i umknął w las. Nie poczytuję
mu tego za ujmę. Sceny, których dopiero co byliśmy świadkami, mogły pozbawić odwagi
nawet tak dziki i wojowniczy lud jak Piktowie.
Znalezliśmy głowę i lewe ramię Valeriana, a potem resztę jego ciała, leżącą obok drąga ze
skórzaną sakwą. Głowę zabraliśmy ze sobą jako dowód prawdziwości naszych słów. Nigdzie
nie zauważyliśmy Kwarady.
Na przedmieściu Schondary spotkaliśmy strażnika; syn Dirka Stroma, zdumiony klęską
piktyjskich oddziałów, wysłał go na zwiady. Kiedy zwiadowca usłyszał naszą opowieść,
pognał z powrotem do fortu, oznajmiając krzykiem dobre wieści. W końcu rozkrzyczany,
wiwatujący tłum zaniósł nas na rękach do fortu i długo obnosił po dziedzińcu.
Jednak najbardziej utkwił mi w pamięci widok twarzy syna Otho Gorma, który stał w
blasku pochodni oparty plecami o zewnętrzną palisadę. Przybył do Schondary, szukać ze mną
zwady, a teraz stał z nieopisanym zdziwieniem malującym się na jego głupiej gębie, patrząc,
jak tłum wiwatuje na cześć Hakona i moją jako zbawców prowincji! Pożartowałbym sobie z
niego, ale zniknął w ciżbie i jeszcze tej nocy wrócił do fortu Kwanyara, nie chcąc odwoływać
swych nierozważnych słów.
A potem otrzymaliśmy wieści, że ten nędznik Numedides nie żyje, a Conan został królem.
Od tej pory na pograniczu było spokojniej niż kiedykolwiek przedtem, ponieważ wszyscy po
obu stronach granicy dobrze wiedzą, że król Conan nie rzuca słów na wiatr i nie zniesie
łamania traktatów ani przez dzikich, ani przez nas. W Thandarze jest teraz wiele kwitnących
wiosek i miast.
Jednak muszę przyznać, że w dawnych czasach, kiedy każdy mieszkaniec pogranicza sam
ustanawiał swoje prawa, życie było bardziej urozmaicone. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki